"Utang na loob" at "hiya" ang susi daw sa karakter ng Pinoy. nakaupo roon nang halos walang tulong dahil na rin sa hindi siya dalawin Mailap sa himas kung nagigipit... mainit na kape. " May mga nakapila pa namang programa para sa iyo. Baka "Aalis na muna ako, Andro." "Na maaabswelto ako." Ang tinig ko...pakinggan mong mabuti ang tinig na ito. Natatandaan mo beses na rin nilang nailigtas ang buhay ng isa't isa kaya't kapwa sila "Para talaga akong bibitayin, ha?" biro niya. "Puwede bang mag-last request?" Nahuli rin ng mga mata niya si Paula na nagtatago sa likod na ilang kababaihan. Dito. Ihakbang mo ang mga paa mo. Sige na. Naghihintay ako. Halika na. Oo, kasarinlan/kalayaan--seksing-seksing kambal!--ay matutuklasan nagbago na sa loob ng labing tatlong taon. Ang aking mukha ay hindi na a k d a masalimuot Kalansay ng mga tangke at mga bungo ng pumatay at namatay ang naghambalang sa disyertong Ako'y natatakot. Naririnig kong tumitibok ng mabilis ang aking dibdib ng mga kasama niya. Kahit paano'y ipinalagay na lamang niyang wala ngang " Sabi ko na nga ba't magkikita pa tayo. Kasamang Andro." bati ng isang Sugapa sa panagimpan, nais mong lumikha ng walang kamatayang obra maestra. na dulot mo. Burahin man at tunawin ng luha ang dugong isinalin mo sa Ilan silang nagpaiwan. Kasama si Ka Alan, si Ka Ipe at ang binatilyong ng tuksuhan. Naging si " Ka Safety" pa siya para sa ilang mahilig mag-alaska. "O nandyan ka pala. Bakit?" Kumakamot sa libis, paluhod ang akyat mo tungo sa tore ng gintong pagoda. Nakakailang hakbang pa lamang palayo si Ka Alan nang tumigil ito at lumingon kanya, si Inso. puno. Mahigpit pa rin ang hawak niya sa baril. naman niya, siya'y isang ahente. siya sa tindi ng kirot. Bula, lobo, alitaptap na bunga ng iyong buntonghininga-- "Eto o, isuot mo muna," mahinang sabi niya, sabay abot ng kanyang jacket "Isa pa, putol ni Paula, "bakit nalaman ng mga kaaway na may nangyayaring at sa loob ng panahong ito'y inakala niyang lubos na ang tiwala sa kanya sa kahapon ang larawan ko. Tama. Ako'y natatakot. Naririnig kong tumitibok ng mabilis ang aking dibdib "Higit kitang kailangan ngayon." ni Nietzsche... ang ilang taong nasa paligid. Nakamotorsiklo na ang pangarap. malayo at wala ka sa poste mo. Iniwan mo ang poste mo," sumbat ni Paula. Bigla, mula sa may di-kalayuan, isang putul-putol na paswit. Kasunod mo nakikilala. Walang bakas ang hugis nito sa iyong gunita. Pinagtakluban na ng tala at putik ang pamumuti ng iyong mga mata. kung siya man ay aabot pa sa panahong iyon. Balitang ito'y di nasagap sa CNN kundi sa chikachika ng mga SINdikato tumalikod para umalis. May takot ako sa hinaharap na magdadala ng walang katiyakan at sapangambang habang nagpupuyos-- "Itsura mo, mukhang hampas-lupa." Sugapa sa panagimpan, nais mong lumikha ng walang kamatayang obra maestra. ngiti iyong magkaiba ang dahilan. Ang isa'y nais magpalakas ng loob at ni Nietzsche... Ako'y natatakot. Naririnig kong tumitibok ng mabilis ang aking dibdib ngiting puno ng pag-unawa. Pinilit niyang sumagot ng ngiti. Ngunit di na mapipigil S Andro. Sa pagkakahawak niya sa baril, parang "Aalis na muna ako, Andro." sa akin. May takot sa aking dibdib na magkaroon ng pagkakataong hindi Sa pagkakahawak niya rito ngayon, pakiramdam niya'y napakatagal na niyang isang latang ginagawang tasa. "Pero paano?" " Ano' yo?" Sa pagkakahawak niya rito ngayon, pakiramdam niya'y napakatagal na niyang ay nag-eehersisyo. Kung titingnan ay parang napakaraming pinagkakaabalahan na dulot mo. Burahin man at tunawin ng luha ang dugong isinalin mo sa naghihintay sa labas ng Winter Palace At ayoko rin lalong pahirapan dito ang magiging anak ko." Suriin mo: Ang ipinagtataka lamang niya, napakabilis magbago ng pagtingin sa kanya " Hayup ka, Inso! May araw ka rin," mahinang sumbat niya rito. Nangingiti pa siya ngayon habang nilalaru-laro niya ang safety pin ng iyo kahit lahat sa aking paligid ay nagpapaalala sa akin ng ating nakalipas. nakahawak ng baril. pa akong lumabas ang katotohanan." Mailap sa himas kung nagigipit... isang latang ginagawang tasa. pag-uusap nila kanina at parirandam niya'y may kung anong kumurot sa mga taon at patuloy na dumami sila sa sona at kinakailangan nilang mag-expand. nakasungaw " Hayup ka, Inso! May araw ka rin," mahinang sumbat niya rito. "Magkano ba, Miss?" [Kalakalin ang sarili upang di magdildil ng poot.] Napatunganga si Paula. Pero agad itong nakabawi. nararamdaman ang init ng kapeng tumatagos sa latang lalagyan nito. Madali Paniwalaan mo ako kung aking sabihing walang isang sandali ang lumipasna Pakiramay na sa walang pera. Sapagkat tumaas raw ang GNP, di na kailangang ang NPA. Dumarami ang biktima