|
|
Vandaag tweede verjaardag van de (bijgehouden) loopactiviteiten. Dit jaar (3761 km) nog iets meer gelopen dan vorig jaar (3677). Na twee jaar staat de teller dus nu op 7438 kilometer, voor een gemiddelde van 10.18.
Ik loop een rondje in oostelijk Friesland, want het is toch aardiger om te lopen waar nog niet alles zo bekend is. Ik loop vanaf Twijzel eerst naar Twijzelerheide (bekend van Hepie en Hepie, en van een van de eerste piratenzenders van Nederland...) over een kaarsrechte weg met een strook eikebomen en een fietspad er langs. Vanaf Twijzelerheide loopt er een fietspad langs een oud waterloopje (km 4 tot km 8). Aan de verkaveling te zien moet dit al een heel oud pad zijn. Er is heel veel begroeiing en er zijn ook een flink aantal kleine pingo's (vennetjes die uit de ijstijd stammen).
Vanaf kilometer 8 verandert het fietspad van richting en slingert door een jong bosje (later blijkt uit 2003). Veel loofbomen van een meter of vijf (o.a. eiken, beuken, tamme kastanjes). Later blijkt uit een bordje dat dit bos is aangelegd door (de lezers van) het Friesch Dagblad (zie foto).
De terugweg is langs de Friese Straatweg (hier Tsjerkebuorren genoemd) en saai, maar dat wordt verholpen door de Ipod waarop een nieuwe lading Roemeense en Bulgaarse muziek is geplaatst. Onder andere Roemeense tangomuziek van voor de communisten...
Sloom dagje. Nog steeds warm. We wilden zwemmen in het Zuidlaardermeer, maar de provincie raadt zwemmen af vanwege mogelijke blauwalg. Wat dan? Uiteindelijk naar Zwemkasteel in Leek. Vanavond een rondje langs Beswerd. Veel kievit(t)en en hazen. Ook een rat (?) die wegschiet van de weg bij boerderij de Mieden (km 4). Achter Beswerd (km 5.5) nog een zoogdier dat van de wei de sloot in gaat en wegzwemt. Een muskusrat? Ziet er heel wat mooier uit dan een gewone rat.
Gekke dag. Al heel vroeg op om op tijd in Woerden te zijn, voor de begrafenis van Cor. Op de terugweg ('t is erg benauwd) even gestopt in Urk, op een terrasje wat gedronken. Thuis loop ik weer een klein stukje verder dan gisteren. Ik voel nauwelijks meer wat.
Nog steeds rustig aan doen. Iets verder vandaag, en iets sneller gelopen. Bij het lopen heb ik er eigenlijk geen last van, maar ik ben toch liever voorzichtig.
Harm wil dat ik meedoe met de Kennedymars in Dokkum. Kennedymarsen zijn georganiseerde wandeltochten van 80 km, die je binnen 20 uur moet afronden. De tocht begint meestal om 9 of 10 uur 's avonds, dus je loopt de hele nacht. Zie de website. Is wel een aardige uitdaging natuurlijk.
Volkomen onverwacht is Cor afgelopen maandag overleden. Hij heeft dus maar een maand of vier alleen hoeven zijn. Zaterdagmorgen gaan we naar Woerden voor de begrafenis.
Ik ben geblesseerd aan de rechterkuit, en heb enkele dagen niet kunnen lopen. Het schoot er maandagmiddag in, toen ik wat te enthousiast de trap op wilde rennen, vlak voor het tentamen. Het is nu al weer een stuk beter, dus een klein rondje geprobeerd.
Ook wat positiefs: ik ben (op niet nader te omschrijven wijze) in het bezit gekomen van mp3'tjes van elf langspeelplaten van Koot en Bie. Al in 1981 was de Tegenpartij een hit, met thema's die je nu dagelijks hoort (programmapunt 1: we zijn tegen de interrectuelen). Op een andere sketch hoor je de partijleider van de Volkspartij tegen Enge Buren, met het bekende stukje van Bie: "ik ben niet eng - ja, in mijn zwembroek ben ik eng, maar gewoon ben ik niet eng!".
Op de langste dag van het jaar loop ik wat later op de avond een rondje vanaf Steenbergen. Het is hier erg stil. Wat opvalt zijn de vele wilde bloemen.
Na het feest van Ida gisteravond geprobeerd om toch een beetje op tijd
op te staan, maar ik ben een uurtje later dan de optimistische planning.
Ik ga met de trein naar Gorinchem, en wil dan naar Culemborg lopen. Vanavond
hebben we feest in Berlicum, en daar zie ik Petri dan weer. De treinen
rijden op tijd en ik ben uiteindelijk om half een in Gorinchem.
In Gorinchem loop ik eerst naar de Waal, want ik wil vandaar de Linge volgen tot Leerdam. Ik kom langs de Caponniere waar een gedicht van Ida Gerhardt opvalt. Als ik met mijn fototoestelletje in de weer ben, vertellen twee heren met wijnglazen in de hand dat dit gedicht net een half uurtje geleden onthuld is. Vandaar de wijnglazen vermoedelijk. Ze zijn ook geinteresseerd welke route ik loop.
Vanaf de Waal loop ik door het oude centrum van Gorinchem, wel mooi. Het eerste
stuk van de Lingedijk buiten het centrum is afgesloten voor wandelaars en
fietsers, dus dat is minder. Het langzame verkeer moet onder langs de
dijk over de Onderweg. Een stukje verder mag ik de dijk wel op. De
Linge is hier een echte rivier, en de Lingedijk is een echte dijk, die
niet onder doet voor de dijken langs de Lek of de Waal. Zeker zo'n
vijf of zes meter hoog schat ik.
Ik volg de rechteroever van de Linge (ik loop stroomopwaarts dus ik
loop links van het water). In Arkel koop ik eten en drinken in de
plaatselijke supermarkt. Het is een prachtige route, al rijden er soms
wat te veel auto's en motoren over de dijk. Ook blijft het droog, al
komen er soms dreigende wolken over. Die wolken zijn ook de reden dat
een aantal foto's erg donker is geworden. Bij Leerdam kom ik langs de
enorme glasfabriek. Even verder loopt een
voetpad onder langs de oude stadsmuren langs het haventje. Daar is ook
de toeristische afdeling van de glasfabriek: zo van buiten te zien kun
je ook hier de glasblazers bewonderen. Enkele weken terug heb ik dit
met Petri gezien in Malta, maar hier in Leerdam is het allemaal veel
toeristischer, grootser, en professioneler opgezet.
Even voorbij Leerdam is het begin van de Diefdijk: een belangrijke
schakel in de Hollandse
waterlinie die vanaf Leerdam naar het noorden loopt tot aan de Lek
even ten westen van Culemborg. Ook op deze dijk rijden teveel
auto's. Onder andere een stoet oude auto's, waar maar geen eind aan
lijkt te komen. Bij het Wiel van Bassa (grootste doorbraakwiel van
Nederland) koop ik kersen bij een boerderij en raak in gesprek met de
verkoopster (de boerin die eigenlijk een taart aan het bakken is). Ze
vertelt dat haar man bezig is om het voor elkaar te krijgen dat er
minder autoverkeer over de dijk rijdt. De dijk is hier blijkbaar een
sluiproute voor verkeer van Leerdam naar de A2 (afslag Culemborg). Bij
km 24 is er rechts een weggetje dat dit sluipverkeer van de Diefdijk
naar de Bradaal (zo heet het buurtje rond de afslag van de A2)
brengt. Dit is volgens mij "de Vliet" waar we vroeger met papa wel
gingen vissen.
Een stukje verder gaat de Diefdijk over de A2. Splinternieuw viaduct
dat het historische viaduct (met schuiven om de weg af te sluiten)
vorig jaar (?) heeft vervangen. Overigens kan de weg in tijden van
overstromingen ook met het nieuwe viaduct afgesloten worden. Is het
oude viaduct nog ergens bewaard, of gewoon gesloopt? Ik kom
langzamerhand in de buurt van Culemborg, en de namen van de weggetjes
klinken bekend (Prijsseweg, Lange Meent, ..). Bij fort Everdingen
sluit de Diefdijk aan op de Lekdijk, en sla ik rechtsaf naar
Culemborg. Hier zie je nog de sluizen waarmee het gebied tussen
Diefdijk en Culemborg onder water kon worden gezet.
De Lekdijk is ook een prachtig stuk. De uiterwaarden zijn hier blijkbaar flink onder handen genomen. Veel natuur en je mag er ook wandelen. Maar het is vandaag dijkendag, en ik blijf dus op de dijk lopen. Uiteindelijk kom je dan vanzelf in Culemborg. In Culemborg loop ik nog een paar kleine rondjes en ik zie veel bekende plekjes. Letterlijk te veel om op te noemen!
Eerst naar de voorlichting van de gemeente over het plan om het centrum van Aduard als archeologisch monument aan te wijzen. Iemand van de rijksdienst Cultureel Erfgoed (nieuwe naam voor de voormalige rijksdienst met die hele lange naam) legde een en ander uit. Voor ons verandert er, zoals verwacht, helemaal niets want de grond van ons huis was al een archeologisch monument (zo hebben we het destijds ook gekocht). Nu komt het hele gebied van het voormalige klooster onder deze regeling te vallen. Er was weinig weerstand en de bijeenkomst duurde maar een uurtje, dus toch nog tijd voor een rondje. Morgenavond is het feest van Ida.
Nog behoorlijke spierpijn van het voetbaltoernooitje van afgelopen maandagavond. Vooral de bovenbenen protesteren... Dus rustig gelopen vandaag, vanaf Korhorn in het Zuidelijk Westerkwartier. Besloten landschap met veel houtwallen, vergelijkbaar met en grenzend aan de Friese Wouden.
Ik loop meestentijds over de Leidijk (oude veendijk). Nog vrij dicht bij de Snipperij (rond km 2) lopen er twee hele jonge hertjes in de wei. Ze zijn niet bang, maar komen juist naar me toe gelopen! Gauw een paar foto's gemaakt, maar toen ze vlak voor mijn neus stonden was het kaartje van het fototoestel natuurlijk net vol...
Bij Trimunt stukje door het bos, maar er wordt gecrosst op het motorcrossterrein dus dat is minder geslaagd.
Ook vandaag heerlijk weer. Eerst met Petri rondje gefietst bij Zuidlaren, Schipborg, Taarlo, Gasteren en terug naar Zuidlaren. Daarna bij Mini en Guus op bezoek, die nu in Zuidlaren wonen. Mini paste vroeger bij ons op de kinderen (tot zo'n acht jaar terug). Mini is erg ziek. Vandaar naar het Stadspark want Joerg vertrekt binnenkort naar Zweden en geeft in het Stadspark een afscheidspicknick. Bij de picknick veel gevoetbald, om te oefenen voor het voetbaltoernooitje morgenavond.
Pas vanavond tijd voor een stukje lopen dus, en ik hoop door de spieren nog wat te gebruiken de stijfheid/spierpijn van het voetballen op zijn minst gedeeltelijk te vermijden. Dat moet morgen blijken. Ik loop met de wind in de rug via Hekkum in de richting van Noordwolde, en Petri pikt me even voor Noordwolde weer op.
Na de drukte van de laatste dagen (TaBu-dagen, twee dagen conferentie en twee avonden uit eten) eindelijk weer even rustig de tijd om een rondje te lopen. 's Ochtends voor negen uur ben ik op pad. Het gaat richting de oude dijk van Humsterland. Bij Heereburen kom ik langs het bordje van het laarzenpad langs het Niehoofsterdiep, en ik besluit dat het de hoogste tijd is dat ik dit pad door het weiland en langs het diepje eens uitprobeer.
Pad is een veel te groot woord, het gaat gewoon door de weilanden, of langs de akkers. Ook is er hier en daar gegierd. Het loopt dus niet zo geweldig maar het is wel lekker rustig. In het diepje veel waterlelies (die zie je nu veel), en veel vogels eromheen. Vanaf Niehove via het nieuwe fietspad naar Aalsum en verder over het volgende nieuwe fietspad naar Oldehove. Vandaar rechttoe rechtaan naar Aduard.
Op buienradar is heel Nederland bezaaid met rode vlekken van onweersbuien. Maar hier is het droog, en schijnt de zon zelfs zo nu en dan. Dus toch maar op pad. Achter Noordhorn trekt een enorme onweersbui voorbij. Nu als ik dit schrijf dondert het hier ook. Maar de hele route heb ik toch droog kunnen volbrengen. Als ik Aduard weer in loop trekken donkere wolken zich al wel samen...
Rustige zachte avond, wel wat bewolkt, maar nauwelijks wind. Daarom naar het open land, ik parkeer in Kloosterburen en loop via Kleine Huisjes, Broek, en Wierhuizen naar Pieterburen. Ik neem een stukje fietspad mee langs Oudedijk en dan loop ik naar het zuiden over het eerste stukje van het Pieterpad.
Bij de dwarsweg (rond km 12) wil ik over het fietspad via de korste weg terug naar Pieterburen, maar er staat een bord dat het fietspad is afgesloten. Dan zou ik dus over Broek moeten, minstens 2, misschien wel 3 kilometer om. En het wordt al laat. Dus toch maar proberen - het gevaar is natuurlijk dat ik halverwege alsnog terug moet, en dan wordt het nachtwerk. Maar op het hele fietspad is geen spoor van werkzaamheden te vinden en ook de brug over de Pieterbuurstermaar houdt het. Dus toch voor het donker thuis. Tussen Molenrij en Kloosterburen komt de zon nog even te voorschijn: als een grote rode gloeiende bal pal boven de waddendijk.
Ook gisteravond was het weer laat - zoals wel verwacht kon worden. Gegeten bij de golfbaan: buffet met veel vis. Ondertussen werd ik op de hoogte gebracht van het geweldige succes van Rik's voetbalteam: ze hadden zich voor de noordelijke bekerfinale (A-junioren) geplaatst, en door een 2-1 overwinning gaat de beker voor het eerst naar Aduard. Rik zal wel heel blij zijn, maar voordat ik hem kan feliciteren is hij thuis al niet meer te bereiken en vertrokken naar het resulterende feestgedruis met bbq. Een feestje hadden ze wel verdiend, want Rik en een aantal team- en schoolgenoten hadden het schoolfeest van een avond eerder afgezegd om zich voor deze wedstrijd voor te bereiden!
Vanochtend iets later op pad, tegen acht uur, dus ik loop een wat kleiner rondje want zo om 10 uur is het tijd voor koffie en ontbijt. Opnieuw door een deel van het dal van de Ruiten Aa, heel mooi stukje.
Het is weer tijd voor ons jaarlijkse bridgeweekend. Dit keer gaan we naar een bungalowpark in Vlagtwedde. We komen er vrijdagmiddag vroeg in de middag aan, en gaan vrij snel over tot het eerste spelletje. Onderbroken door de avondmaaltijd spelen we door tot diep in de nacht. Zaterdagochtend ben ik toch al vroeg wakker, onder andere vanwege het zonlicht dat vrijwel ongestoord de slaapkamer binnenkomt. Ik loop om zeven uur een flink rondje door het dal van de Ruiten Aa (prachtig) en het ontgonnen veengebied ten oosten van Vlagtwedde (minder).
's Middags op de fiets naar Bourtange - slechts een klein stukje want Bart is nog steeds aan het revalideren. We lopen een rondje door de vesting van Bourtange wat een mooi plaatje oplevert op afstandmeten.nl.
Bourtange: kaartje afstandmeten.nl
Vlagtwedde: kaartje afstandmeten.nl
Koude noordelijke wind, dus ik rij naar Norg en loop daar een rondje, zodat ik eerst een flink eind door het bos tegen de wind in kan lopen. Eerst over de camping bij de Langeloerduinen en dan een mooi stukje ten oosten van Langelo. Vanaf Langelo over het nieuwe fietspad langs de gaslocatie en verder naar het zuiden. Vlak voor Westervelde via Zandvoort terug naar Norg.
't Blijft mooi weer, met veel zon en een flinke bries uit het noordoosten. Beetje pijn in de rug en de benen van het spitten. Gisteren ook al weer laat naar bed, want bbq bij Bart. Ik loop over het fietspad naar Saaksum, met muziek. En vandaar door Ezinge en via de Zuiderweg terug richting Aduard. Ik geloof toch dat de Zuiderweg het mooiste weggetje van Middag is, en dan wordt de Oldijk dus tweede.
Ook vanavond wordt het weer laat, want we gaan naar Swet: een vierde in een serie van acht theatervoorstellingen waarbij steeds het verdwijnen van een gebouw of iets dergelijks herdacht wordt. Deel 4 vanavond is "requiem voor De Brug" en herdenkt de te verdwijnen brug over het kanaal tussen Zuidhorn en Noordhorn.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
