Hoe gaat men te werk?

Over het algemeen zijn er in een natuurlijke-taal interface een aantal verschillende componenten te onderscheiden. De volgende componenten bespreken we in de loop van dit hoofdstuk in wat meer detail:

• Syntactische analyse. In deze component worden de woordgroepen onderscheiden, en hun onderlinge syntactische relaties bepaald.
• Semantische analyse. Op basis van de syntactische analyse wordt in deze component een representatie van de betekenis van de uiting gebouwd.
• Dialoogvoering en database raadpleging. In deze component wordt aan de hand van de vergaarde informatie bijvoorbeeld een database geraadpleegd. Indien nog niet genoeg informatie voorhanden is zal deze component verantwoordelijk zijn voor het stellen van een vraag ter verduidelijk aan de gebruiker.
• Taalgeneratie. Sommige natuurlijke-taal interfaces bevatten ook een taalgeneratie component. Deze component wordt aan de ene kant gebruikt voor het stellen van vragen door het systeem, bijvoorbeeld wanneer de vraag van de gebruiker nog niet duidelijk genoeg was. Daarnaast is het soms zo dat de antwoorden in natuurlijke taal gepresenteerd moeten worden. In deze component wordt een representatie van een stukje betekenis omgezet in een reeks woorden.

In het geval sprake is van een gesproken natuurlijke-taalinterface komen hier nog twee componenten bij: automatische spraakherkenning en automatische spraaksynthese. Deze componenten worden besproken in een ander hoofdstuk.