Als je ervan uitgaat dat de hoeveelheid woorden in een taal eindig is, en je dus een lijst van alle woorden van een taal zou kunnen opstellen, zou het afbreken van woorden in principe eenvoudig zijn. Nadat de volledige woordenlijst zou zijn opgesteld, zou voor alle woorden kunnen worden aangegeven waar ze mogen worden afgebroken. Een computerprogramma zou op basis van deze uitgebreide lijst altijd de juiste beslissing kunnen nemen.
De assumptie dat voor talen een uitputtende woordenlijst zou kunnen worden opgesteld is helaas onjuist. In de krant zijn bijvoorbeeld iedere dag nieuwe woorden te vinden (d.w.z. woorden die nog niet eerder in die krant stonden), en dit zijn niet alleen eigennamen of geografische aanduidingen. Wie in diezelfde krant kijkt naar de manier waarop woorden worden afgebroken zal bovendien constateren dat het niet moeilijk is het programma dat voor het afbreken van woorden zorgt op fouten te betrappen (merk op dat het afbreken van woorden in een krant met smalle kolommen een belangrijk probleem kan zijn).