Slavic Languages and Cultures Department, University of Groningen
Listen to the Slavic languages

Winnie-the-Pooh
, page three  
 Bulgarian and Dutch

listen to the Bulgarian text
Back to language choice
Back to choice of Bulgarian texts

Switch to Bulgarian and English
Switch to Bulgarian and Russian

To previous page

1       – Така и предполагах – си каза тихичко мечето.

1     'Dat dacht ik al,' zei Poeh en knikte met zijn kop.

2       –Довиждане! Трябва вече да си тръгвам.

2     'Nou, tot ziens. Ik moet echt gaan.'

3       То започна да се измъква от дупката.

3     Hij begon naar het gat toe te kruipen.

4       С предните си лапи дращеше напред, със задните риташе назад и след малко носът му се показа навън.

4     Met zijn voorpoten trok hij zichzelf vooruit en met zijn achterpoten zette hij zich af en even later stak hij zijn neus in de buitenlucht...

5       След още малко... и ушите, и предните лапи се показаха, после раменете и после...

5     toen zijn oren... toen zijn twee voorpoten ... en toen zijn schouders... en toen...

6       – Ох! Помощ! – извика Пух. – По-добре е да се върна...

6      'Lieve help,' zei Poeh, 'ik kan maar beter teruggaan.'

7       Ох! Жалко, трябва да продължа напред...

7      'Tsjonge,' zei Poeh, 'ik moet verder.'

8       Но не мога да направя и това! Ами сега? – изплаши се Пух.

8      'Maar ik kan niet voor- of achteruit,' zei Poeh,

9       – Помощ! Ох! Помощ!

9      'tsjonge... Help!'

10      Заю също искаше да излезе на разходка,

10     Konijn, die ook een ommetje wilde maken,

11      но като видя, че предната врата е запушена, излезе през задната, заобиколи и застана пред Пух:

11     was ondertussen de achterdeur uitgegaan, omdat de voordeur door Poeh verstopt zat. Toen hij was omgelopen bleef hij naar Poeh staan kijken.

12      – Хей, ти май се заклещи?

12     'Zit je vast?' vroeg hij.

13      – Ами! Н-не! – отговори Пух безгрижно.

13     'Eh... nee,' zei Poeh langs z'n neus weg,

14      – Почивам си, мисля си и си тананикам!

14      'ik rust alleen een beetje uit, en ik denk zo eens wat en zing een liedje voor mezelf.'

15      – Я си подай лапата!

15     'Kom, geef me je poot.'

16      Мечо Пух си подаде лапата и Заю започна да го тегли... тегли... тегли...

16     Poeh reikte hem een poot toe en Konijn trok en trok en trok...

17      – Ох! – извика Пух. – Боли!

17     'Au!' riep Poeh, 'je doet me pijn!

18      – Никакво съмнение. Пух, заклещен си!

18     'Tja, weet je wat het is?' zei Konijn, 'je zit klem!'

19      – Това стана – сърдито извика Пух, – защото вратата ти не е достатъчно голяма!

19     'Dat krijg je er nou van,' zei Poeh boos, 'als je voordeur niet groot genoeg is.'

20      – Това стана – строго каза Заю, – от много ядене!

20     'Dat krijg je er nou van,' zei Konijn streng, 'als je te veel eet.

21      Още тогава си помислих

21     Ik dacht daarnet al,' zei Konijn,'–

22      – само че не исках да ти го кажа – че един от двама ни яде много

22     alleen wou ik het niet hardop zeggen –,' zei Konijn, 'dat één van ons tweeën veel te veel at,' zei Konijn,

23      – и това не бях аз!

23     'en ik wist dat ík het niet was,' zei hij.

24      Е... ще отида да доведа Кристофър Робин.

24     'Tja tja... ik zal Christoffer Robin maar gaan halen.'

25      Кристофър Робин живееше на другия край на Гората

25     Christoffer Robin woonde helemaal aan de andere kant van het Woud

26      и когато той дойде със Заю и видя предната половина на Пух,

26      en toen hij eindelijk met Konijn terugkwam en de voorste helft van Poeh uit het hol zag steken,

27      каза: „Глупаво мое мече!“, с такава обич, че всички се обнадеждиха.

27      zei hij: 'O, malle ouwe Beer!' maar hij zei het helemaal niet kwaad, zodat ze alle drie toch weer hoop kregen.

28      – Тъкмо бях започнал да се тревожа – каза Пух, като тихичко подсмърчаше, – че Заю няма да може вече да използва предната врата.

28      Poeh kuchte voorzichtig. 'Ik eh... ik zat er net aan te denken,' zei hij, 'dat Konijn zijn voordeur misschien nooit meer gebruiken kan.

29      А това никак не бих желал!

29     En dat zou ik echt vreselijk vinden!'

30      – И аз също! – каза Заю.

30     'Ja, ik ook,' zei Konijn.

31      – Какво? Няма да може да я използва ли? – каза Кристофър Робин.

31     'Zijn voordeur niet meer gebruiken?' zei Christoffer Robin,

32      – Разбира се, че ще може!

32     'natuurlijk zal hij zijn voordeur weer gebruiken!'

33      – Дано! – каза Заю.

33     'Mooi zo,' zei Konijn.

34      – Ако не успеем да те издърпаме напред. Пух, ще те избутаме назад.

34     'Als we je er niet uit kunnen trekken. Poeh, dan duwen we je terug.'

35      Угрижен, Заю си поподръпна мустака и каза,

35     Konijn krabde nadenkend over zijn snorren en wees erop dat

36      че ако го избутат назад, Пух ще се върне у дома му

36     als Poeh teruggeduwd was, hij ook echt terug was,

37      и, разбира се, на Заю ще му е много приятно да вижда Пух,

37     en natuurlijk vond hij het altijd even fijn om Poeh te ontmoeten,

38      но нали все пак трябва да се знае: някои животни са създадени да живеят на дърветата, други – под земята и...

38     maar ja, de ene woont graag in bomen, de ander in een hol onder de grond en...

39      – Искаш да кажеш че аз никога няма да изляза навън? – прекъсна го Пух.

39     'Bedoel je dat ik er nooit meer uit kom?' vroeg Poeh.

 
Bulgarian translation by Vera Slavova
The Bulgarian text was read by Elka Agoston-Nikolova
and recorded by Peter Houtzagers

Dutch translation by Mies Bouhuys

To next page

Peter Houtzagers. Last Modified: February 20, 2019