|
|
Slavic Languages
and Cultures Department, University of Groningen Listen to the Slavic languages |
|
Winnie-the-Pooh, page two Bulgarian and Dutch ![]() |
|
Back
to language choice Back to choice of Bulgarian texts |
Switch to Bulgarian and Russian Switch to Bulgarian and English |
To previous page |
|
|
|
1 – Здрасти,
Заю! Ти ли си? |
1
'Hallo, Konijn! Ben je daar?' |
2 – Не
– каза Заю с променен глас. |
2
'Nee,' zei Konijn, maar nu met een heel andere stem. |
3 – Не
е ли това гласът на Заю? |
3
'Maar dat is toch Konijn z'n stem?' |
4 – Не
мисля! – каза Заю. |
4
'Ik dacht van niet,' zei Konijn, |
5 – Не
би трябвало да бъде! |
5
'want dat was niet de bedoeling.' |
6 – О!
– извика Пух. |
6
'Oo,' zei Poeh. |
7 Той пак
измъкна главата си от дупката, помисли малко, |
7
Hij trok zijn kop weer terug uit het gat en dacht nog eens diep na |
8 после
отново я пъхна в дупката и каза: |
8
en toen dook hij weer terug in het gat en zei: |
9 – Добре,
но бъди така добър и ми кажи къде е Заю? |
9
'Zeg, kunt u mij ook zeggen waar Konijn is?' |
10 – Той отиде
да види своя приятел Мечо Пух, който му е голям приятел. |
10 'O,
die is op bezoek bij Poeh, de Beer, een grote vriend van hem.' |
11 – Но това
съм Аз! – каза Пух много изненадан. |
11 'Bij mij? Maar dat ben ik!' zei Poeh verbaasd. |
12 – Кой Аз?! |
12 'Welke
ik?' |
13 – Пух, мечето! |
13 'Ik.
Poeh!' |
14 – Сигурен
ли си? – извика Заю още по-учуден. |
14 'Weet
je het zeker?' vroeg Konijn, nog meer verbaasd dan Poeh. |
15 – Съвсем!
Съвсем сигурен! – каза Пух. |
15 'Jazeker.
Heel zeker,' zei Poeh. |
16 – А, добре!
Тогава заповядай вътре! |
16 'Oo.
Nou, kom dan maar binnen.' |
17 Пух се провира,
провира през дупката и най-после влезе. |
17 Poeh
wrong en wrong en wrong zich door het gat tot hij eindelijk binnen was. |
18 – Вярно! –
каза Заю, като го разгледа от главата до петите. |
18 'Ja
je had gelijk!' zei Konijn, die hem van top tot teen bekeek. |
19 – Наистина
си ти! |
19 'Je
bent het. |
20 Радвам се,
че те виждам! |
20 Blij
je te zien.' |
21 – Ти кой помисли,
че съм? |
21 'Wie
dacht jij dan dat het was?' |
22 – Не бях сигурен. |
22 'Ja
dat wist ik juist niet. |
23 Знаеш какво
е в Гората. |
23 En
je weet hoe het is hier in het Woud. |
24 Не бива да
пускаш всекиго в къщата си. |
24 Je
kan maar niet iedereen in je huis binnenlaten. |
25 Трябва да
се внимава! |
25 Je moet een beetje voorzichtig zijn. |
26 Какво ще кажеш,
нещичко за похапване? |
26 Wat zou je zeggen van een hapje van het een of ander?' |
27 Пух много
обичаше да похапва нещо към 11 часа сутрин |
27 's
Morgens om een uur of elf had Poeh altijd trek in een hapje van het een
of ander |
28 и много се
зарадва, като видя, че Заю започна да нарежда паници и чаши. |
28 en
hij zag met genoegen hoe Konijn bordjes en bekers klaarzette. |
29 А когато Заю
го попита: |
29 En
toen Konijn vroeg: |
30 „Мед или кондензирано
мляко с хляб?“. |
30 'Wat
wil je op brood? Honing of melk uit een blikje?' |
31 Пух толкова
се развълнува, че извика: |
31 werd
hij er helemaal opgewonden van en zei: |
32 „И двете!“
Ала се уплаши да не го помислят за лаком и добави: |
32 'Allebei'
en toen, om niet al te gulzig te lijken, zei hij er vlug achteraan:
|
33 „Но не се
тревожи и за хляб, моля ти се!“ |
33 'Maar
brood hoeft niet, hoor!' |
34 И дълго след
това не продума... |
34 Daarna
zei hij een hele poos niets... |
35 Най-сетне,
мляскайки с лепкав език, той стана, раздруса любезно лапата на Заю и каза,
че трябва да си върви. |
35 Toen
stond hij eindelijk op, bromde zijn liedje met een kleverige stem, drukte
Konijn hartelijk de poot en zei dat hij er weer eens vandoor moest. |
36 – Трябва ли?
– запита Заю учтиво. |
36 'Nu
al?' vroeg Konijn beleefd. |
37 – Е, добре
– каза Пух, – бих могъл да остана още малко, ако има... ако... ти – |
37 'Ach,'
zei Poeh, 'ik zou natuurlijk nog wel even kunnen blijven als er... als
je...' |
38 говореше той,
като усърдно гледаше към долапа.. |
38 zijn
ogen gingen in de richting van de keukenkast. |
39 – Фактически
аз трябва да излизам вече – каза Заю. |
39 'Ja,
eerlijk gezegd,' zei Konijn, 'moet ik er zelf ook meteen vandoor.' |
40 – Добре. Тръгвам
тогава. Довиждане. |
40 'O,
nou, dan ga ik maar. Tot ziens.' |
41 – Довиждане,
щом не искаш повече да ядеш! |
41 'Ook
tot ziens, als je echt niets meer lust.' |
42 – Има ли още
нещо? – попита бързо Пух. |
42 'Is
er dan nog wat?' vroeg Poeh vlug. |
43 Заю надникна
в паниците и каза: |
43 Konijn
keek eens onder de deksels en zei: |
44 – Е, не. Свършило
се е всичко. |
44 'Nee,
niks meer.' |
|
|
The Bulgarian
text was read by Elka Agoston-Nikolova and recorded by Peter Houtzagers |
|
|
|
To next
page |
|
Peter Houtzagers. Last Modified: February 20, 2019 | |
|