Slavic Languages and Cultures Department, University of Groningen
 Listen to the Slavic languages

Winnie-the-Pooh, page two  
Czech and Dutch

listen to the Czech text
Back to language choice
Back to choice of Czech texts 		Switch to Czech and Russian
 Switch to Czech and English
To previous page

1 „Hej, Králicku, nejsi to ty?"

1       'Hallo, Konijn! Ben je daar?'

 2 „Ne,“ řekl Králicek, tentokrát změněným hlasem.

 2       'Nee,' zei Konijn, maar nu met een heel andere stem.

3 „Ale není tohle Králíčkův hlas?“

 3       'Maar dat is toch Konijn z'n stem?'

4 „Asi ne,“ řekl Králicek.

 4       'Ik dacht van niet,' zei Konijn,

5 „Aspoň to nemá být jeho hlas."

 5       'want dat was niet de bedoeling.'

6 „Ach tak!“ řekl Pú.

 6       'Oo,' zei Poeh.

7 Vytáhl hlavu z díry, zamyslil se,

 7       Hij trok zijn kop weer terug uit het gat en dacht nog eens diep na

8 pak ji tam zase vstrčil a řekl:

 8       en toen dook hij weer terug in het gat en zei:

9 „A nemohl byste mi říct, kde je Králíček?“

 9       'Zeg, kunt u mij ook zeggen waar Konijn is?'

10 „Šel na návštěvu k svému příteli Medvídkovi Pú, je to jeho dobrý známý.“

 10     'O, die is op bezoek bij Poeh, de Beer, een grote vriend van hem.'

11 „Ale vždyť to jsem já!“ řekl Medvídek, velmi překvapen.

 11      'Bij mij? Maar dat ben ik!' zei Poeh verbaasd.

12 „Kdo já?"

 12      'Welke ik?'

13 „Medvídek Pú"

 13      'Ik. Poeh!'

14 „Jistě?“ řekl Králíček, ještě překvapenější.

14      'Weet je het zeker?' vroeg Konijn, nog meer verbaasd dan Poeh.

15 „Docela jistě,“ řekl Pú.

 15      'Jazeker. Heel zeker,' zei Poeh.

16 „Tak tedy pojď dál.“

 16      'Oo. Nou, kom dan maar binnen.'

17 Pú se tlačil a tlačil do díry, až se dostal konečně dovnitř.

 17      Poeh wrong en wrong en wrong zich door het gat tot hij eindelijk binnen was.

18 „Opravdu,“ řekl Králíček a celého si ho měřil.

 18      'Ja je had gelijk!' zei Konijn, die hem van top tot teen bekeek.

19 „Jsi to ty.

 19      'Je bent het.

20 Tak tě vítám.“

20      Blij je te zien.'

21 „A kdo jsi myslel, že to je?“

 21      'Wie dacht jij dan dat het was?'

22 „Nebyl jsem si jist.

 22      'Ja dat wist ik juist niet.

23 To víš, jak to v Lese chodí.

 23      En je weet hoe het is hier in het Woud.

24 Nemohu si pustit každého do bytu.

 24      Je kan maar niet iedereen in je huis binnenlaten.

25 Musím být opatrný.

 25      Je moet een beetje voorzichtig zijn.

26 Což takhle něco zakousnout?“

 26      Wat zou je zeggen van een hapje van het een of ander?'

27 V jedenáct dopoledne si Pú vždycky dával něco menšího,

27      's Morgens om een uur of elf had Poeh altijd trek in een hapje van het een of ander

28 a proto se s radostí díval, jak Králíček chystá talířky a džbánky;

 28      en hij zag met genoegen hoe Konijn bordjes en bekers klaarzette.

29 a když se Králíček zeptal:

 29      En toen Konijn vroeg:

30 „ Chceš k chlebu med, nebo kondenzované mléko?",

30      'Wat wil je op brood? Honing of melk uit een blikje?'

31 byl tak vzrušen, že řekl:

 31      werd hij er helemaal opgewonden van en zei:

32 „Obojí,“ a pak, aby nevypadal tak chamtivě, dodal:

 32      'Allebei' en toen, om niet al te gulzig te lijken, zei hij er vlug achteraan:

33 „Ale s chlebem se neobtěžuj, prosím.“

 33      'Maar brood hoeft niet, hoor!'

34 A pak dlouho neříkal nic

 34      Daarna zei hij een hele poos niets...

35 a konečně si začal pobroukávat trochu nejistým hlasem, vstal, stiskl Králíčkovi pracku a řekl, že už musí jít.

 35      Toen stond hij eindelijk op, bromde zijn liedje met een kleverige stem, drukte Konijn hartelijk de poot en zei dat hij er weer eens vandoor moest.

36 „Musíš?“ řekl Králíček zdvořile.

 36      'Nu al?' vroeg Konijn beleefd.

37 „Zůstal bych ještě chvilku,“ řekl Pú, „kdyby – kdybys –,"

 37      'Ach,' zei Poeh, 'ik zou natuurlijk nog wel even kunnen blijven als er... als je...'

38 a díval se upřeně ke spížce.

 38      zijn ogen gingen in de richting van de keukenkast.

39 „Abych řekl pravdu,“ řekl Králíček, „chtěl jsem sám právě odejít."

 39      'Ja, eerlijk gezegd,' zei Konijn, 'moet ik er zelf ook meteen vandoor.'

40 „Tak tedy půjdu. Sbohem.“

 40      'O, nou, dan ga ik maar. Tot ziens.'

41 „Tak sbohem, jestli ovšem opravdu už nic nechceš.“

 41      'Ook tot ziens, als je echt niets meer lust.'

42 „A máš ještě něco?“ zeptal se Pú rychle.

 42      'Is er dan nog wat?' vroeg Poeh vlug.

43 Králíček zdvihl pokličky a řekl:

 43      Konijn keek eens onder de deksels en zei:

44 „Už nemám.“

 44      'Nee, niks meer.'
Czech translation by Hana Skoumalová

The Czech text was read by Daniela Macíková and recorded by Peter Houtzagers
Dutch translation by Mies Bouhuys
To next page

Peter Houtzagers. Last Modified: February 20, 2019