Slavic Languages and Cultures Department, University of Groningen
Listen to the Slavic languages

Alice in Wonderland, page four
 
Bulgarian and Dutch

listen to the Bulgarian text
Back to language choice
Back to choice of Bulgarian texts
Switch to Bulgarian and English
Switch to Bulgarian and Russian

To previous page

119 Мисля, че бих могла, стига да знаех как да започна!“

119 Ik denk wel dat ik het zou kunnen, als ik maar wist hoe ik moest beginnen.'

120 Както виждате, толкова необикновени неща се бяха случили,

120 Want zie je, er waren de laatste tijd zoveel gekke dingen gebeurd,

121 че Алиса вече си мислеше: всъщност много малко неща има още, които наистина са невъзможни.

121 dat Alice bijna niets meer voor onmogelijk hield.

122 Нямаше смисъл да се чака пред малката врата.

122 Het leek weinig zin te hebben bij het deurtje te blijven wachten.

123 Тя тръгна назад към масата: надяваше се да намери там друг ключ

123 Daarom keerde ze terug naar de tafel, in de vage hoop dat er nog een sleutel zou liggen

124 или поне книга с правила как да се свиват хората като далекогледи.

124 of anders een soort handleiding waarin stond hoe je mensen als telescopen in elkaar kon schuiven.

125 Тоя път намери на нея малко шише.

125 Maar nu vond ze er een klein flesje

126 („Уверена съм, че го нямаше по-рано“ – каза Алиса.)

126 ('Dat stond er net beslist niet,' zei Alice),

127 Около гърлото на шишето висеше надпис;

127 en om de hals van het flesje hing een etiketje

128 напечатани бяха хубаво, с големи букви, думите: изпий ме.

128 waarop in mooie grote drukletters 'drink mij' stond.

129 Лесно беше да се каже: „Изпий ме!“

129 Dat is makkelijk gezegd, 'drink mij',

130 Но тъкмо това умната малка Алиса не би могла да направи тъй бърже.

130 maar onze slimme kleine Alice was niet van plan dit hals over kop te doen.

131 „Не, най-първо ще погледна“ – си каза тя и потърси дали е написано отровно или не.

131 'Nee,' zei ze, 'eerst eens kijken of er geen 'vergif op staat.'

132 Беше чела приказки за деца,

132 Want ze had allerlei aardige verhaaltjes gelezen over kinderen

133 които се изгаряли, които били изяждани от диви зверове (и още други такива неприятни случки)

133 die verbrand waren en opgegeten door wilde dieren en andere onplezierige dingen waren overkomen,

134 само защото не могли да запомнят простите правила, на които техните приятели ги учели.

134 alleen omdat ze niet naar de grote mensen hadden willen luisteren,

135 Например: червено нажежен ръжен ще те изгори, ако го държиш по-дълго в ръцете си;

135 bijvoorbeeld dat je je lelijk aan een gloeiende pook kunt branden als je die te lang vasthoudt,

136 ако порежеш пръста си много дълбоко с нож, обикновено потича кръв;

136 en dat, als je je met een mes flink in je vinger snijdt, die meestal gaat bloeden,

137 и това, което никога не забравяше: ако пиеш много от шише на което пише „отрова“,

137 en ze had nooit vergeten dat het je vroeg of laat beslist opbreekt 

138 току-речи е за вярване, рано или късно, да ти стане лошо.

138 als je veel uit een fles drinkt waarop 'vergif staat.

139 Само че на това шише не беше написано „отрова“ и Алиса се осмели да опита;

139 Maar op de fles stond nergens 'vergif, zodat Alice het waagde er een beetje van te proeven

140 много й се хареса

140 en hem, toen ze er achter kwam dat het spul erg lekker smaakte, vervolgens in één teug leegdronk 

141 (имаше вкус на някаква смес от черешова торта, млечник, ананас, печена пуйка, бедемов сладкиш и топъл печен хляб с масло)

141 (het leek een beetje op een soort mengsel van kersentaart, roompudding, ananas,

142 и тя бързо го изпи.

142 gebraden kalkoen, toffees en warm geroosterd brood met boter).

143 Какво странно чувство! – си каза Алиса. – Сякаш се свивам като далекоглед.“

143 'Wat een gek gevoel,' zei Alice. 'Het is alsof ik als een telescoop in elkaar schuif.'

144 И то наистина беше вярно. Сега тя беше само двадесет и пет сантиметра висока.

144 En dat was inderdaad zo. Ze was nu nog maar vijfentwintig centimeter groot

145* Помисли си, че ще може вече да мине през вратичката в оная хубава градина,

145 en haar gezicht klaarde op bij de gedachte

146* и лицето й светна.

146 dat ze klein genoeg was om door het deurtje in die prachtige tuin te komen.

147 Но тя първо почака,

147 Maar eerst wachtte ze een paar minuten

148 за да види дали няма още да намалее.

148 om te kijken of ze nog verder zou krimpen.

149 Безпокоеше се малко.

149 Ze werd er een beetje zenuwachtig van.

150 „Защото, знаеш – си каза Алиса, – може да свърши така,

150 'Want kijk,' zei Alice bij zichzelf, 'het zou er wel eens op kunnen uitdraaien 

151 че нищо да не остане от мене. Като свещ, когато изгори.

151 dat er niets van mij overblijft, zoals van een kaars die opbrandt.

152 Каква ли ще изглеждам тогава?“

152 Ik vraag me af hoe ik er dan zou uitzien.'

153 И тя се помъчи да си представи как изглежда пламъкът, когато свещта угасне,

153 En ze probeerde zich voor te stellen hoe de vlam van een kaars er uitzag nadat de kaars was opgebrand,

154 защото не можеше да си спомни дали е виждала подобно нещо.

154 want ze kon zich niet herinneren ooit zoiets te hebben gezien.

155 След малко, като видя, че нищо вече нямаше да се случи, тя реши да влезе незабавно в градината.

155 Toen ze na een poosje merkte dat er niets meer gebeurde, besloot ze meteen de tuin in te gaan.

156 Но уви – горката Алиса!

156 Maar wat jammer voor onze arme Alice!

Bulgarian translation by Lazar Goldman
The Bulgarian text was read by Elka Agoston-Nikolova and recorded by Peter Houtzagers
Dutch translation by Eelke de Jong.

To next page

Peter Houtzagers. Last Modified: February 18, 2019