Slavic Languages and Cultures Department, University of Groningen
 Listen to the Slavic languages

Winnie-the-Pooh, page two  
 Polish and Dutch

listen to the Polish text
Back to language choice
Back to choice of Polish texts

Switch to Polish and English 
Switch to Polish and Russian
To previous page

1      – Hej, Króliku, czy to czasem nie ty?


1       'Hallo, Konijn! Ben je daar?'

2      – Nie – powiedział Królik, tym razem już innym głosem.


2       'Nee,' zei Konijn, maar nu met een heel andere stem.

3      – A czy to nie jest czasem głos Królika?


3       'Maar dat is toch Konijn z'n stem?'

4      – Myślę, że nie – odparł Królik


4       'Ik dacht van niet,' zei Konijn,

5  – w każdym razie nie powinno tak być.


5       'want dat was niet de bedoeling.'

6      – Aha – powiedział Puchatek.


6       'Oo,' zei Poeh.

7  Znów wysunął łebek z nory, pomyślał trochę


7       Hij trok zijn kop weer terug uit het gat en dacht nog eens diep na

8  i znów go wsunął z powrotem i powiedział:


8       en toen dook hij weer terug in het gat en zei:

9      – No dobrze, a może będziesz tak uprzejmy i powiesz mi, gdzie jest Królik.


9       'Zeg, kunt u mij ook zeggen waar Konijn is?'

10      – Poszedł odwiedzić swego przyjaciela Kubusia Puchatka, który jest jego wielkim przyjacielem.


10     'O, die is op bezoek bij Poeh, de Beer, een grote vriend van hem.'

11      – Ale to właśnie Ja – odpowiedział Miś ogromnie zdziwiony.


11      'Bij mij? Maar dat ben ik!' zei Poeh verbaasd.

12      – Co za Ja?


12      'Welke ik?'

13      – Kubuś Puchatek.


13      'Ik. Poeh!'

14      – Czy jesteś tego pewien? – zapytał Królik jeszcze bardziej zdziwiony.


14      'Weet je het zeker?' vroeg Konijn, nog meer verbaasd dan Poeh.

15      – Najzupełniej pewien – odpowiedział Puchatek.


15      'Jazeker. Heel zeker,' zei Poeh.

16      – W takim razie proszę, wejdź.


16      'Oo. Nou, kom dan maar binnen.'

17      Puchatek zaczął się przepychać z całych sił przez otwór nory, aż wreszcie wlazł do środka.


17      Poeh wrong en wrong en wrong zich door het gat tot hij eindelijk binnen was.

18      – Miałeś zupełną rację – powiedział Królik przypatrując mu się pilnie.


18      'Ja je had gelijk!' zei Konijn, die hem van top tot teen bekeek.

19  – To jesteś ty.


19      'Je bent het.

20  Cieszę się, że cię widzę.


20      Blij je te zien.'

21      – A tyś myślał, że kto tam był?


21      'Wie dacht jij dan dat het was?'

22      – Widzisz, nie byłem zupełnie pewien.


22      'Ja dat wist ik juist niet.

23  Wiesz, jak to jest w Lesie.


23      En je weet hoe het is hier in het Woud.

24  Nie można nikogo wpuszczać do domu.


24      Je kan maar niet iedereen in je huis binnenlaten.

25  Trzeba być bardzo ostrożnym.


25      Je moet een beetje voorzichtig zijn.

26  Ale co myślisz o tym, żeby przekąsić co nieco?


26      Wat zou je zeggen van een hapje van het een of ander?'

27      Puchatek lubił przekąsić swoje małe Conieco o jedenastej rano


27      's Morgens om een uur of elf had Poeh altijd trek in een hapje van het een of ander

28  i cieszył się bardzo widząc, jak Królik wydobywa z szafki garnuszki i talerze,


28      en hij zag met genoegen hoe Konijn bordjes en bekers klaarzette.

29  i gdy Królik zapytał:


29      En toen Konijn vroeg:

30  – Co wolisz, miód czy marmoladę do chleba?


30      'Wat wil je op brood? Honing of melk uit een blikje?'

31  – Puchatek był tak wzruszony, że powiedział:


31      werd hij er helemaal opgewonden van en zei:

32  – Jedno i drugie. – I zaraz potem, żeby nie wydać się żarłokiem, dodał:


32      'Allebei' en toen, om niet al te gulzig te lijken, zei hij er vlug achteraan:

33  – Ale po co jeszcze chleb. Króliku? Nie rób sobie za wiele kłopotu.


33      'Maar brood hoeft niet, hoor!'

34  – I przez dłuższy czas potem nic nie mówił.


34      Daarna zei hij een hele poos niets...

35  W końcu Puchatek zamruczał coś do siebie, wstał, uścisnął serdecznie łapkę Królika i powiedział, że już musi iść.


35      Toen stond hij eindelijk op, bromde zijn liedje met een kleverige stem, drukte Konijn hartelijk de poot en zei dat hij er weer eens vandoor moest.

36      – Czy nie mógłbyś zostać jeszcze trochę? – zapytał Królik uprzejmie.


36      'Nu al?' vroeg Konijn beleefd.

37      – Owszem – odparł Puchatek – mógłbym zostać jeszcze trochę, gdybyś... gdybyś... –


37      'Ach,' zei Poeh, 'ik zou natuurlijk nog wel even kunnen blijven als er... als je...'

38   i spojrzał wymownie w stronę spiżarni.


38      zijn ogen gingen in de richting van de keukenkast.

39      – Prawdę mówiąc – odezwał się Królik – to i ja miałem właśnie wyjść.


39      'Ja, eerlijk gezegd,' zei Konijn, 'moet ik er zelf ook meteen vandoor.'

40      – No, widzisz. Więc już idę. Do widzenia!


40      'O, nou, dan ga ik maar. Tot ziens.'

41      – Ano, trudno. Do widzenia! Jeśli na pewno już masz dosyć...


41      'Ook tot ziens, als je echt niets meer lust.'

42      – A czy ty miałbyś jeszcze coś?...


42      'Is er dan nog wat?' vroeg Poeh vlug.

43      Królik zdjął pokrywki z garnuszków, zajrzał do środka i powiedział:


43      Konijn keek eens onder de deksels en zei:

44      – Nie, nic nie mam.


44      'Nee, niks meer.'
 

Polish translation by Irena Tuwim
The Polish text was read by Hanna Toby
and recorded by Peter Houtzagers

Dutch translation by Mies Bouhuys

To next page

Peter Houtzagers. Last Modified: February 20, 2019