HOOFDSTUK 2

1 ve které jde Pú na návštěvu a dostane se do úzkých

1       Poeh gaat op bezoek en komt klem te zitten

2 Michal Medvěd – známí neřekli jinak než Medvídek Pú, nebo zkrátka Pú – šel jednou Lesem

2       Eduard Beer, bij zijn vrienden beter bekend als Winnie-de-Poeh of gewoon als Poeh, liep op een dag door het Woud,

3 a pyšně si pobroukával písničku.

3       terwijl hij in zichzelf een liedje zong.

4 Složil si ji právě ráno, když dělal před zrcadlem odtučňovací cvičení:

4       Dat liedje was die morgen in zijn hoofd geschoten toen hij zijn ochtendgymnastiek deed voor de spiegel:

5 Tra-la-la, tra-la-la, když se natahoval, co mohl,

5       Tra-la-la, tra-la-la, terwijl hij zich uitrekte zo ver hij maar kon

6 a pak Tra-la-la, tra-la-ouvejl – la, když se pokoušel dotknout se prstů na nohou.

6       en toen Tra-la-la, tra-la... aai!... la, toen hij probeerde zijn tenen aan te raken.

7 Po snídani si to znovu a znovu opakoval,

7       Na het ontbijt was hij het achter elkaar door blijven zingen,

8 až se to naučil nazpaměť,

8       net zo lang tot hij het helemaal van buiten kende,

9 a teď už to zpíval celé bez chyby;

9       en nu zong hij het nog eens helemaal achter elkaar, precies zoals het moest.

10 písnička zněla takhle:

10      Het ging zo:

11 Tralala, tralala, tralala, tralala, 
bum tarara tydlidum.
Tydli fidli, tydli fidli, tydli fidli, tydli fidli,
bum tarara tydlidum.

11      Tra-la-la, tra-la-la,
          Tra-la-la, tra-la-la,
          Ra-ta-tiedel-di-dom...

12 Tak si pobroukával svou písničku a vesele si vykračoval

12      Nou, dat liep hij zo zachtjes voor zichzelf te zingen terwijl hij vrolijk doorstapte

13 a přemítal, co asi jiní dělají

13      en zich afvroeg wat alle anderen aan het doen waren

14 a jaké to asi je, být někdo jiný,

14      en hoe het was om iemand anders te zijn,

15 až najednou přisel k písečnému břehu

15      maar toen kwam hij opeens bij een zandheuveltje

16 a v něm byla veliká díra.

16      en in dat heuveltje zat een diep gat.

17 „Aha,“ řekl Pú. (Bum, bum, tydlidum.)

17      'Aha!' zei Poeh. (Ra-ta-tiedel-di-dom)

18 „Jestli vůbec něčemu rozumím, tak tady bydlí Králiček

18      'Als ik ook maar iets van iets af weet, dan betekent dit gat: Konijn!' zei hij.

19 a Králiček je můj kamarád,“ řekl,

19      'En Konijn betekent Gezelschap,' zei hij,

20 ,,a kamarád mí dá něco k snědku a poslechne si mou písničku a tak.

20      'en Gezelschap betekent Iets te Eten en Naar-Mijn-Liedje-Luisteren en zo.

21 Bum tarara tydlidum."

21      Ra-ta-ti-tiedel-dom.'

22 Sehnul se tedy, strčil opatrně hlavu do veliké tmavé díry a zavolal:

22      En hij bukte zich voorover, stak zijn kop in het gat en riep:

23 ,,Je někdo doma?“

23      'Is er iemand thuis?'

24 Z díry bylo slyšet cupitání a pak nastalo ticho.

24      Meteen daarop hoorde hij een schuifelend geluid diep in het hol. En toen stilte.

25 ,,Povídám, je někdo doma“? zavolal Pú hodně nahlas.

25      'Ik vroeg of er iemand thuis was,' riep Poeh heel hard.

26 „Ne!“ zněla odpověď, a pak se ozvalo:

26      'Nee,' zei een stem;

27 „Ale nemusíte tak křičet,

27      'je hoeft niet zo te schreeuwen,' zei de stem er meteen achteraan,

28 slyšel jsem dobře už poprvé.“

28      'ik had je de eerste keer al gehoord!'

29 „To je hloupé!“ řekl Pú. „Copak tu vůbec nikdo není?“

29      'Nou, zeg!' zei Poeh, 'is er helemaal niemand?'

30 „Nikdo."

30      'Niemand.'

31 Medvídek Pú vytáhl hlavu z díry a chvilku přemýšlel. Napadlo ho:

31      Winnie-de-Poeh trok zijn kop uit het gat terug en dacht even na. En toen dacht hij:

32 „Někdo tam ale musí být, protože někdo musel říct ,Nikdo’.“

32      Er moet iemand thuis zijn, omdat iemand Niemand heeft gezegd.

33 A tak zas vstrčil hlavu do díry a řekl:

33      Hij stak zijn kop dus nog maar eens in het gat en zei:

The Czech text was read by Daniela Macíková and recorded by Peter Houtzagers

Peter Houtzagers. Last Modified: February 20, 2019