|
|
Slavic Languages
and Cultures Department, University of Groningen Listen to the Slavic languages |
|
Alice in Wonderland, page four Serbian and Dutch ![]() |
|
Back
to language choice Back to choice of Serbian texts |
Switch to Serbian and English Switch to Serbian and Russian |
|
|
To previous page | |
119
Мислим
да бих
могла само
кад бих
знала како
да почнем.” |
119 Ik denk wel dat ik het zou kunnen, als ik maar wist hoe ik moest beginnen.' |
120
Јер,
знаш,
малопре се
догодило
много
штошта
необично, |
120 Want zie je, er waren de laatste tijd zoveel gekke dingen gebeurd, |
121 да је Алиса почела да верује како ништа није немогуће. |
121 dat Alice bijna niets meer voor onmogelijk hield. |
122
Видећи
да нема
никаквог
смисла да
чека пред
тим малим
вратима, |
122 Het leek weinig zin te hebben bij het deurtje te blijven wachten. |
123
вратила
се до
сточића,
упола се
надајући
да ће ту
наћи неки
други кључ |
123 Daarom keerde ze terug naar de tafel, in de vage hoop dat er nog een sleutel zou liggen |
124
или
бар неку
књигу која
би јој
објаснила
како
људска
бића могу
да се увуку
као дурбин. |
124 of anders een soort handleiding waarin stond hoe je mensen als telescopen in elkaar kon schuiven. |
125
Сад је
нашла на
столу
једну
бочицу. |
125 Maar nu vond ze er een klein flesje |
126
(„Та,
свакако,
није овде
раније
била” –
рече
Алиса.)
|
126 ('Dat stond er net beslist niet,' zei Alice), |
127
O грлићу
бочице
висила је
цедуља, |
127 en om de hals van het flesje hing een etiketje |
128 на којој је лепим, крупним штампаним словима писало: „ПИЈ МЕ!” |
128 waarop in mooie grote drukletters 'drink mij' stond. |
129
Много
је то лепо
речено: „Пиј
ме!”, |
129 Dat is makkelijk gezegd, 'drink mij', |
130
али
мудра мала
Алиса није
хтела то
да учини
без
размишљања.
|
130 maar onze slimme kleine Alice was niet van plan dit hals over kop te doen. |
131
„Не,
прво ћу да
погледам,”–
рече – „и
видим да
ли на њој
не пише „Отров”.
|
131 'Nee,' zei ze, 'eerst eens kijken of er geen 'vergif op staat.' |
132
Јер
Алиса је
читала
неколико
поучних
причица о
деци |
132 Want ze had allerlei aardige verhaaltjes gelezen over kinderen |
133
која
су се
опекла,
или коју
су појеле
дивље
животиње
или су их
задесиле
многе
друге
непријатности,
|
133 die verbrand waren en opgegeten door wilde dieren en andere onplezierige dingen waren overkomen, |
134
само
зато што
нису хтела
да се држе
једноставних
поука
својих
пријатеља,
|
134 alleen omdat ze niet naar de grote mensen hadden willen luisteren, |
135
као
на пример:
усијани
жарач ће
те опећи
ако га
дуже држиш
у руци; |
135 bijvoorbeeld dat je je lelijk aan een gloeiende pook kunt branden als je die te lang vasthoudt, |
136
из
прста
обично
потече крв
ако се
јаче
посечеш
ножем. |
136 en dat, als je je met een mes flink in je vinger snijdt, die meestal gaat bloeden, |
137
Исто
тако Алиса
се увек
сећала да
није добро
много пити
из боце на
којој пише
„Отров”, |
137 en ze had nooit vergeten dat het je vroeg of laat beslist opbreekt |
138 јер ће то неминовно да ти причини неугодности, – раније или доцније. |
138 als je veel uit een fles drinkt waarop 'vergif
staat. |
139
Међутим,
на овој
боци није
писало „Отров”
и зато се
Алиса
усудила да
окуша њену
садржину. |
139 Maar op de fles stond nergens 'vergif, zodat Alice het waagde er een beetje van te proeven |
140
Пошто
је нашла
да је врло
пријатног
укуса |
140 en hem, toen ze er achter kwam dat het spul erg lekker smaakte, vervolgens in één teug leegdronk |
141
(имала
је, у
ствари,
неки
помешани
укус на
питу од
трешања,
шато,
ананас,
печену
ћуретину,
медењаке и
топао
пржен хлеб
намазан
маслацем), |
141 (het leek een beetje op een soort mengsel van
kersentaart, roompudding, ananas, |
142 она је брзо испила до дна. |
142 gebraden kalkoen, toffees en warm geroosterd brood
met boter). |
143 „Како се чудно осећам!” – рече Алиса. „Изгледа ми да се увлачим као дурбин.” |
143 'Wat een gek gevoel,' zei Alice. 'Het is alsof ik als een telescoop in elkaar schuif.' |
144
И,
заиста,
тако је и
било.
Ускоро се
Алиса
толико
смањила да
је била
висока
свега
двадесетак
сантиметара.
|
144 En dat was inderdaad zo. Ze was nu nog maar vijfentwintig centimeter groot |
145
Њено
лице се
озарило
при
помисли |
145 en haar gezicht klaarde op bij de gedachte |
146
да ће
сада моћи
да прође
кроз мала
врата и да
уђе у ону
прекрасну
башту. |
146 dat ze klein genoeg was om door het deurtje in die prachtige tuin te komen. |
147
Ипак
је прво
причекала
неколико
минута |
147 Maar eerst wachtte ze een paar minuten |
148
да се
увери да
ли ће се
још
смањити. |
148 om te kijken of ze nog verder zou krimpen. |
149
Била
је помало
и
узнемирена
због тога
– |
149 Ze werd er een beetje zenuwachtig van. |
150
„Јер,
знаш, на
крају бих
могла |
150 'Want kijk,' zei Alice bij zichzelf, 'het zou er wel eens op kunnen uitdraaien |
151
сасвим
да
нестанем,
као свећа”
– примети
Алиса. |
151 dat er niets van mij overblijft, zoals van een
kaars die opbrandt. |
152
„Баш
бих волела
да знам
каква бих
тада
изгледала!”
|
152 Ik vraag me af hoe ik er dan zou uitzien.' |
153
Покушала
је да
замисли
како ли
изгледа
пламен
свеће кад
сасвим
утрне, |
153 En ze probeerde zich voor te stellen hoe de vlam van een kaars er uitzag nadat de kaars was opgebrand, |
154 јер није могла да се сети да је икада видела нешто слично. |
154 want ze kon zich niet herinneren ooit zoiets te hebben gezien. |
155
После
извесног
времена,
кад је
утврдила
да се даље
ништа није
догађало,
одлучила
је да
одмах уђе
у башту, |
155 Toen ze na een poosje merkte dat er niets meer gebeurde, besloot ze meteen de tuin in te gaan. |
156
али,
авај!...
|
156 Maar wat jammer voor onze arme Alice! |
Serbian translation by Luka Semenović | |
The Serbian
text was read by Aleksandra Popit and recorded by Peter Houtzagers
|
Dutch translation by Eelke de Jong. |
|
|
To
next page |
|
Peter Houtzagers. Last Modified: February 18, 2019 | |
|