Slavic Languages and Cultures Department, University of Groningen
 Listen to the Slavic languages

Winnie-the-Pooh, page two  
 Serbian and Dutch

listen to the Serbian text
Back to language choice
Back to choice of Serbian texts 		Switch to Serbian and English
 Switch to Serbian and Russian

To previous page


1      – Alo, Zekhope, nisi li to ti?

1       'Hallo, Konijn! Ben je daar?'

2      – Nisam, – odgovorio je Zekhop, drugim glasom.

2       'Nee,' zei Konijn, maar nu met een heel andere stem.

3      – Ali, nije li to Zekhopov glas?

3       'Maar dat is toch Konijn z'n stem?'

4      – Mislim da nije – rekao je Zekhop.

4       'Ik dacht van niet,' zei Konijn,

5  – Zapravo, nastojao sam da ne bude.

5       'want dat was niet de bedoeling.'

6      – Aha! – rekao je Pu.

6       'Oo,' zei Poeh.

7      Izvukao je glavu i zamislio se još jedanput.

7       Hij trok zijn kop weer terug uit het gat en dacht nog eens diep na

8  Zatim je ponovo uvukao glavu u otvor i upitao:

8       en toen dook hij weer terug in het gat en zei:

9      – E, da li biste bili tako ljubazni da mi kažete gde je Zekhop?

9       'Zeg, kunt u mij ook zeggen waar Konijn is?'

10      – Otišao je da poseti svog velikog prijatelja Medveda Pua.

10     'O, die is op bezoek bij Poeh, de Beer, een grote vriend van hem.'

11      – Ali, ja sam taj! – odgovorio je Medved veoma iznenađeno.

11      'Bij mij? Maar dat ben ik!' zei Poeh verbaasd.

12      – Koji taj?

12      'Welke ik?'

13      – Medved Pu.

13      'Ik. Poeh!'

14      – Jesi li siguran! – upitao je Zekhop, još iznenađeniji od njega.

14      'Weet je het zeker?' vroeg Konijn, nog meer verbaasd dan Poeh.

15      – Sasvim, sasvim siguran – rekao je Pu.

15      'Jazeker. Heel zeker,' zei Poeh.

16      – O, onda uđi.

16      'Oo. Nou, kom dan maar binnen.'

17      Pu se gurao i gurao kroz otvor, i najposle ušao u rupu.

17      Poeh wrong en wrong en wrong zich door het gat tot hij eindelijk binnen was.

18      – Sasvim si u pravu – zaključio je Zekhop zagledajući ga sa svih strana.

18      'Ja je had gelijk!' zei Konijn, die hem van top tot teen bekeek.

19  – To si stvarno ti.

19      'Je bent het.

20  Dobro mi došao.

20      Blij je te zien.'

21      – A šta si mislio, ko je?

21      'Wie dacht jij dan dat het was?'

22      – Pa, nisam bio baš siguran.

22      'Ja dat wist ik juist niet.

23  Znaš kako je u Šumi.

23      En je weet hoe het is hier in het Woud.

24  Ne možeš primiti u kuću bilo koga.

24      Je kan maar niet iedereen in je huis binnenlaten.

25  Znaš, moraš paziti.

25      Je moet een beetje voorzichtig zijn.

26  Hoćeš li da malo prezalogajiš?

26      Wat zou je zeggen van een hapje van het een of ander?'

27      Pu je uvek bio raspoložen da prezalogaji oko jedanaest sati pre podne

27      's Morgens om een uur of elf had Poeh altijd trek in een hapje van het een of ander

28  i nmogo se obradovao kad je Zekhop počeo da postavlja tanjire i lončiće.

28      en hij zag met genoegen hoe Konijn bordjes en bekers klaarzette.

29  A kad je Zekhop upitao:

29      En toen Konijn vroeg:

30  „Hoćeš li meda ili maslaca sa hlebom?”

30      'Wat wil je op brood? Honing of melk uit een blikje?'

31  tako se uzbudio da je odgovorio:

31      werd hij er helemaal opgewonden van en zei:

32  „Oboje”. Zatim je, da ne bi ispao lakom, dodao:

32      'Allebei' en toen, om niet al te gulzig te lijken, zei hij er vlug achteraan:

33  „Ali može i bez hleba.”

33      'Maar brood hoeft niet, hoor!'

34  Poduže posle toga nije progovorio ni reči...

34      Daarna zei hij een hele poos niets...

35  Najposle je šapom obrisao usta i ustao, pevušeći i sit, srdačno stegao Zekhopu šapu i rekao da mora da ide.

35      Toen stond hij eindelijk op, bromde zijn liedje met een kleverige stem, drukte Konijn hartelijk de poot en zei dat hij er weer eens vandoor moest.

36      – Zar se tako žuriš? – rekao je Zekhop učtivo.

36      'Nu al?' vroeg Konijn beleefd.

37      – Pa, znaš, – odgovorio je Pu – mogao bih ostati još malo ako to ... ako bi ti...,

37      'Ach,' zei Poeh, 'ik zou natuurlijk nog wel even kunnen blijven als er... als je...'

38  – i trudio se da vrlo upadljivo gleda put ostave.

38      zijn ogen gingen in de richting van de keukenkast.

39      – U stvari, – rekao je Zekhop – i ja ubrzo moram da iziđem.

39      'Ja, eerlijk gezegd,' zei Konijn, 'moet ik er zelf ook meteen vandoor.'

40      – E, onda, ja idem. Zdravo!

40      'O, nou, dan ga ik maar. Tot ziens.'

41      – E, zdravo, ako si siguran da nećeš još.

41      'Ook tot ziens, als je echt niets meer lust.'

42      – Ima li još? – upitao je Pu brzo.

42      'Is er dan nog wat?' vroeg Poeh vlug.

43      Zekhop je podigao poklopac sa praznih posuda na stolu i rekao:

43      Konijn keek eens onder de deksels en zei:

44      – Ne, nema.

 44      'Nee, niks meer.'

Serbian translation by Luka Semenović
The Serbian text was read by Aleksandra Popit
and recorded by Peter Houtzagers
Dutch translation by Mies Bouhuys
To next page
Peter Houtzagers. Last Modified: February 20, 2019